Advertising:
Messier, Charles: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 17: | Γραμμή 17: | ||
Το 1757 ξεκίνησε παρατηρώντας τον κομήτη του Halley. Ανέφερε την παρατήρηση του Μ32, ενός [[Γαλαξίας|γαλαξία]] συνοδού του γαλαξία της [[Ανδρομέδα (γαλαξίας)|Ανδρομέδας]]. Το 1758, εντοπίζοντας ένα κομητοειδές σχήμα στον αστερισμό του [[Ταύρος|Ταύρου]], διαπίστωσε ότι δεν κινείτο και ότι επρόκειτο για ένα [[νεφέλωμα]]. Αυτό αποτέλεσε την πρώτη του εγγραφή στον φημισμένο του κατάλογο, το Μ1 (crab nebula). Με αυτόν τον τρόπο ξεκίνησε το σήμερα γνωστό έργο του. | Το 1757 ξεκίνησε παρατηρώντας τον κομήτη του Halley. Ανέφερε την παρατήρηση του Μ32, ενός [[Γαλαξίας|γαλαξία]] συνοδού του γαλαξία της [[Ανδρομέδα (γαλαξίας)|Ανδρομέδας]]. Το 1758, εντοπίζοντας ένα κομητοειδές σχήμα στον [[Αστερισμός|αστερισμό]] του [[Ταύρος|Ταύρου]], διαπίστωσε ότι δεν κινείτο και ότι επρόκειτο για ένα [[νεφέλωμα]]. Αυτό αποτέλεσε την πρώτη του εγγραφή στον φημισμένο του κατάλογο, το Μ1 (crab nebula). Με αυτόν τον τρόπο ξεκίνησε το σήμερα γνωστό έργο του. | ||
Αναθεώρηση της 09:19, 2 Σεπτεμβρίου 2006
Charles Messier (Σαρλ Μεσιέ) (26/6/1730-12/4/1817)
O Charles Messier ήταν ένας Γάλλος αστρονόμος, που είχε έντονο ενδιαφέρον για τους κομήτες. Έχει μείνει γνωστός για τα 110 αντικείμενα του ουρανού, γνωστά σήμερα με τον αριθμό τους και το γράμμα 'Μ' μπροστά. Ωστόσο το κυνήγι κομητών ήταν η κύρια δράση του, ήταν δε τόσο παραγωγικός, που παρατήρησε τους μισούς από τους γνωστούς στην εποχή του κομήτες. Κατέγραψε και περιέγραψε σμήνη άστρων και νεφελώματα, ώστε να αποφεύγεται να εκληφθούν ως κομήτες, στην πρόθεσή του να βοηθήσει άλλους κυνηγούς κομητών.
Τα αντικείμενα του καταλόγου Messier δεν ανακαλύφθηκαν όλα από τον ίδιο, ποτέ άλλωστε δεν ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο. Για πολλά ενημερώθηκε από συγχρόνους του παρατηρητές (όπως πχ ο Pierre Mechain). Ο κατάλογος δημοσιεύτηκε σε διάφορα στάδια με διάφορες προσθήκες. Αυτός με τα πρώτα 45 αντικείμενα τυπώθηκε το 1771. Στην κλασσική του μορφή περιείχε 103 αντικείμενα. Μελετητές του πρότειναν ότι θα έπρεπε να συμπεριληφθούν αλλα 4-6 αντικείμενα κι έτσι φτάσαμε στον αριθμό των 110 αντικειμένων.
Περισσότερα στοιχεία για τη βιογραφία του :
Γεννήθηκε στο Badonviller, στη Λωραίνη της Γαλλίας. Ήταν το 10ο από 12 παιδιά. Το 1741, σε ηλικία 11 ετών, ο πατέρας του απεβίωσε και την φροντίδα του ανέλαβε ο τότε 24χρονος αδελφός του Υάκινθος. Το ενδιαφέρον του Charles Messier για την αστρονομία κεντρίστηκε όταν ήταν σε ηλικία 14 ετών, με την διέλευση ενός κομήτη με 6πλή ουρά, καθώς και από την έκλειψη ηλίου της 25/7/1748, ορατή από το μέρος που ζούσε.
To 1751, σε ηλικία 21 ετών, ένας οικογενειακός φίλος φρόντισε να του βρει δύο ευκαιρίες για επαγγελματική αποκατάσταση στο Παρίσι : η μία δίπλα σε ένα θεραπευτή στο παλάτι και η άλλη δίπλα σε έναν αστρονόμο. Ο αδελφός τον ώθησε προς τη δεύτερη. Έτσι απασχολήθηκε ως βοηθός δίπλα στον αστρονόμο του Ναυτικού Joseph Nicolas Delisle, κρατώντας τις σημειώσεις του με τον ωραίο γραφικό του χαρακτήρα. Γρήγορα εντοπίστηκε η ικανότητά του στην παρατηρησιακή αστρονομία.
Το 1757 ξεκίνησε παρατηρώντας τον κομήτη του Halley. Ανέφερε την παρατήρηση του Μ32, ενός γαλαξία συνοδού του γαλαξία της Ανδρομέδας. Το 1758, εντοπίζοντας ένα κομητοειδές σχήμα στον αστερισμό του Ταύρου, διαπίστωσε ότι δεν κινείτο και ότι επρόκειτο για ένα νεφέλωμα. Αυτό αποτέλεσε την πρώτη του εγγραφή στον φημισμένο του κατάλογο, το Μ1 (crab nebula). Με αυτόν τον τρόπο ξεκίνησε το σήμερα γνωστό έργο του.
Παντρεύτηκε το 1770. Το 1772 γεννήθηκε ο γιός του, δυστυχώς όμως, και η σύζυγος και ο γιός του πέθαναν μέσα στις επόμενες 11 μόλις μέρες.
Ο Charles Messier ήταν από τους αστρονόμους που η συνδρομή τους αναγνωρίστηκε εν ζωή και τιμήθηκε αρκετές φορές από την ακαδημαϊκή κοινότητα της εποχής και μάλιστα από διάφορες χώρες, προσεκλήθη δε και παρακολούθησε πάμπολα επιστημονικά συνέδρια. Το 1806 τιμήθηκε με το Σταυρό της Λεγεώνας της Τιμής από τον ίδιο τον Ναπολέοντα.
Το 1815 είχε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, από το οποίο έμεινε παράλυτος. Στα επόμενα δύο χρόνια κατάφερε να παρακολουθήσει μόλις δύο ακαδημαϊκά συνέδρια. Τον Απρίλιο του 1817 πέθανε στο σπίτι του στο Παρίσι, σε ηλικία 87 ετών.