Ποσειδώνας

O πλανήτης Ποσειδώνας

Ο πλανήτης αυτός είναι ο 8ος του πλανητικού μας συστήματος και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4.500.000.000 km από τον Ήλιο. Ανακαλύφθηκε το 1846.

Ανακάλυψη

Η ύπαρξη του Ποσειδώνα είχε προβλεφθεί θεωρητικά το 1843 από τον Γάλλο αστρονόμο Urbain Leverrier, λόγω της βαρυτικής του επίδρασης στον Ουρανό. Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στις 23 Σεπτεμβρίου του 1846 από τον John Galle του αστεροσκοπείου του Βερολίνου, βάσει των προβλέψεων του Leverrier.

Χαρακτηριστικά

Γενικά

Έχει διάμετρο 49500 km, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σε 16 περίπου γήινες ώρες και περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε 165 γήινα χρόνια. Η μέση επιφανειακή του θερμοκρασία είναι -180 βαθμοί Κελσίου.

Σύσταση-Ατμόσφαιρα

Η ατμόσφαιρα του αποτελείται κυρίως από υδρογόνο, ήλιο, υδρατμούς και μεθάνιο (μόλις 2%). Το χρώμα του πλανήτη Ποσειδώνα είναι γαλάζιο, όπως και του Ουρανού, και ο λόγος είναι το λίγο μεθάνιο που υπάρχει στην ατμόσφαιρά του και το οποίο απορροφά το κόκκινο φως.

Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό αυτού του πλανήτη είναι ότι έχουν παρατηρηθεί να πνέουν στην επιφάνεια του οι ισχυρότεροι άνεμοι από όλους τους άλλους πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος, με ταχύτητες μεγαλύτερες από 2000 km/h. Ο εντυπωσιακότερος σχηματισμός στην επιφάνεια του πλανήτη είναι η Μεγάλη Σκοτεινή Κηλίδα στο νότιο ημισφαίριο. Είναι περίπου η μισή από τη Μεγάλη Ερυθρή Κηλίδα του Δία, με διάμετρο ίση με της Γης.

Δορυφόροι-Δακτύλιοι

Ο Τρίτων, μεγαλύτερος δορυφόρος του Ποσειδώνα

Ο Ποσειδώνας έχει 13 δορυφόρους. Μεγαλύτερος από αυτούς είναι ο Τρίτων. Μερικοί ακόμα από αυτούς: Πρωτέας, Νηρηίδα, Θάλασσα, Ψαμάθεια, Ναϊάδα, Λάρισσα, Δέσποινα, Γαλάτεια.

Άλλο ένα ενδιαφέρον γνώρισμα αυτού του πλανήτη είναι ότι όπως ο Κρόνος, ο Δίας και ο Ουρανός, έχει δακτυλίους, τέσσερις τον αριθμό, οι οποίοι είναι αρκετά λεπτοί και αμυδροί. Αποτελούνται από παγωμένο μεθάνιο και από σωματίδια σκόνης που προέρχονται από θραύσματα συγκρούσεων. Επειδή τα υλικά δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα, μερικά τμήματα των δακτυλίων φαίνονται πιο λαμπερά από άλλα. Εκτείνονται σε απόσταση από 40.000 χιλιόμετρα πάνω από την ατμόσφαιρα του πλανήτη και μέχρι τα 63.000 χιλιόμετρα, ενώ το πλάτος τους δεν ξεπερνάει τα 15 με 20 χιλιόμετρα. Ο εξωτερικός δακτύλιος ονομάζεται Δακτυλιος Adams. Ο αμέσως επόμενος ονομάζεται Galatea. Στη συνέχεια βρίσκεται ο Le Verrier και τέλος ο αμυδρός αλλά πλατύς δακτύλιος του Galle.

Μαγνητικό πεδίο

Η ένταση του μαγνητικού πεδίου του Ποσειδώνα είναι περίπου ίση με το 1/5 της έντασης του γήινου μαγνητικού πεδίου. Ακόμα, το μαγνητικό του πεδίο έχει παράξενο προσανατολισμό. Ο άξονας του σχηματίζει γωνία περίπου 50° με τον άξονα περιστροφής του πλανήτη. Ο λόγος της μεγάλης αυτής απόκλισης δεν είναι ακόμη γνωστός.

Παρατήρηση από τη Γη

Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι. Μπορεί κανείς να τον εντοπίσει με κιάλια. Αν παρατηρηθεί με, ικανής διαμέτρου, τηλεσκόπιο βλέπουμε έναν γαλαζοπράσινο δίσκο και δεν είναι δυνατόν να διακρίνουμε λεπτομέρειες στην επιφάνειά του.

Διαστημικές αποστολές

Τις περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες αυτού του πλανήτη τις έχουμε από το διαστημόπλοιο Voyager 2 της ΝΑΣΑ, που πέρασε κοντά του τον Αύγουστο του 1989. Ωστόσο ο "Ταξιδιώτης" δεν θα είναι η μοναδική αποστολή στον Ποσειδώνα. Η αμερικανική διαστημοσυσκευή Neptune Orbiter θα εκτοξευθεί το 2016 και θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ποσειδώνα για να απαντήσει σε συμαντικά ερωτήματα για τον πλανήτη.