Κ-Στεμματογράφος

Από astronomia.gr
Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση

Η καταγραφή του συνεχούς φάσματος του στέμματος γίνεται από μια συσκευή η οποία ονομάζεται K-Coronameter και η βασική μορφή της αναπτύχθηκε από τους Wlerick και Axtell το 1957. Έπειτα βελτιώθηκε από τον Fisher το 1981 οπότε και κατέστησε δυνατό στους επιστήμονες να παρατηρήσουν την Κ Corona. Από τη στιγμή που το συνεχές φως του στέμματος είναι LaTeX: 10^6 φορές πιο αμυδρό σε σχέση με την φωτεινότητα της φωτόσφαιρας και 10 φορές πιο αμυδρό από το φως του καθαρού μπλε ουρανού, το όργανο αυτό χρησιμοποιεί την γραμμική πόλωση της K-Corona για την διαχωρίσουν από το φως του ουρανού το οποίο δεν είναι πολωμένο κοντά στον Ήλιο. Αυτό συνήθως επιτυγχάνεται με ένα ηλεκτρο-οπτικό διαμορφωτή, κυρίως ένα KDP κρύσταλλο. Αυτοί οι κρύσταλλοι δημιουργούν διαφορά φάσης ανάλογα με τα volt που θα τους εφαρμόσουμε οπότε ρυθμίζοντας την τάση παίρνουμε και διαφορετικές τιμές πόλωσης.