Πρόκειται για τη μέγιστη δυνατή μάζα που μπορεί να έχει ένας λευκός νάνος και είναι 
. Το όριο αυτό προκύπτει από την κβαντομηχανική μελέτη ενός αερίου φερμιονίων. Δύο ή περισσότερα φερμιόνια δεν μπορούν να βρίσκονται ακριβώς στην ίδια κβαντική κατάσταση λόγω της απαγορευτικής αρχής του Pauli. Κατά συνέπεια ακόμη και σε μηδενική θερμοκρασία τα φερμιόνια θα καταλαμβάνουν υψηλές ενεργειακές στάθμες με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται πίεση η οποία θα αντίκειται στην συγκέντρωση των φερμιονίων στην ίδια κατάσταση. Σε μια μεγάλη συγκέντρωση φερμιονίων όπως είναι για παράδειγμα ένας λευκός νάνος, το αέριο ηλεκτρονίων θα υφίσταται την παραπάνω πίεση η οποία θα ανθίσταται στη βαρυτική δύναμη. Μετά όμως από μια κρίσιμη τιμή μάζας η βαρυτική έλξη υπερνικά την πίεση εκφυλισμένων ηλεκτρονίων. Αυτή ακριβώς η κρίσιμη τιμή της μάζας είναι το όριο του Chandrasekhar.
