Advertising:
Γαλιλαίος (Διαστημοσυσκευή)
To Galileo (Γαλιλαίος) ήταν μια μη επανδρωμένη διαστημοσυσκευή που εστάλη από τη NASA να μελετήσει τον πλανήτη Δία και τους δορυφόρους του. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του σπουδαίου αστρονόμου Galileo Galilei που ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε τους δορυφόρους του Δία με το τηλεσκόπιό του. Εκτοξεύτηκε στις 18 Οκτωβρίου 1989 με το διαστημικό λεωφορείο Atlantis. Έφτασε στο Δία στις 7 Δεκεμβρίου 1995 χρησιμοποιώντας το βαρυτικό πεδίο της Αφροδίτης και της Γη πραγματοποιώντας κοντινά περάσματα στους δύο πλανήτες.
Στην πορεία για τον Δία ο Γαλιλαίος συνάντησε δύο αστεροειδείς: τον Gaspra (Οκτώβριος 1991) και την Ida (Αύγουστος 1993) καθώς επίσης πραγματοποίησε και παρατηρήσεις του κομήτη Shoemaker-Levy (το 1994) καθώς τα κομμάτια του έπεφταν στην επιφάνεια του Δία. Ο Γαλιλαίος πραγματοποίησε το πρώτο κοντινό πέρασμα από αστεροειδή, ανακάλυψε το πρώτο φεγγάρι αστεροειδή, ήταν η πρώτη διαστημοσυσκευή που τέθηκε σε τροχιά γύρω απ' τον Δία και εκτόξευσε το πρώτο όχημα/εξερευνητή στην ατμόσφαιρα του Δία.
Επιστημονική Προσφορά-Ανακαλύψεις
- Ο Γαλιλαίος πραγματοποίησε την πρώτη παρατήρηση νεφών αμμωνίας σε ατμόσφαιρα άλλου πλανήτη.
- Διαπιστώθηκε έντονη σεισμική δραστηριότητα στο δορυφόρο Ιώ, η οποία είναι 100 φορές μεγαλύτερη από την παρατηρούμενη στη Γη.
- Πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις πλάσματος στην ατμόσφαιρα της Ιούς δημιουργούν πελώρια ηλεκτρικά ρεύματα που αλληλεπιδρούν με την ατμόσφαιρα του Δία.
- Η συσκευή έδωσε ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη νερού κάτω από στρώματα πάγου στο δορυφόρο Ευρώπη και πιθανές ενδείξεις για ύπαρξη νερού στους δορυφόρους Γανυμήδης και Καλλιστώ.
- Ανακαλύφθηκε πως ο Γανυμήδης κατέχει δικό του μαγνητικό πεδίο - ο πρώτος δορυφόρος που ανακαλύπτεται κάτι τέτοιο.
- Τα στοιχεία έδειξαν ότι η Ευρώπη, ο Γανυμήδης και η Καλλιστώ έχουν ένα λεπτό ατμοσφαιρικό στρώμα.
- Το σύστημα δακτυλίων του Δία φαίνεται να δημιουργήθηκε από σκόνη που εκτινάχθηκε όταν μετεωρίτες συγκρούστηκαν με τα τέσσερα μικρά εσωτερικά φεγγάρια του πλανήτη.
- Η συσκευή προσδιόρισε για πρώτη φορά τη δομή και δυναμική της μαγνητόσφαιρας ενός αέριου γίγαντα πλανήτη.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2003, ύστερα από 14 χρόνια στο διάστημα και 8 χρόνια υπηρεσίας στο σύστημα του Δία, η αποστολή τερματίστηκε στέλνοντας τη συσκευή μέσα στην ατμόσφαιρα του Δία με ταχύτητα 50 km/sec, όπου καταστράφηκε, για να αποφευθεί η πιθανότητα να "μολυνθούν" τα φεγγάρια με βακτήρια από τη Γη.
