Αφροδίτη

Ο πλανήτης Αφροδίτη

Η Αφροδίτη όπως φαίνεται με τηλεσκόπιο από τη Γη

Ο πλανήτης αυτός είναι ο 2ος του πλανητικού μας συστήματος. Η ύπαρξη του είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Στο λαό μας είναι γνωστός και ως Αυγερινός ή Αποσπερίτης.

Η Αφροδίτη είναι ορατή με γυμνό μάτι από τη Γη. Μπορεί κανείς να τη δει νωρίς το πρωί, πριν την ανατολή του ηλίου (τότε λέγεται Αυγερινός), ή λίγο μετά τη δύση (τότε λέγεται Αποσπερίτης). Όταν την παρατηρούμε με γυμνό μάτι είναι το πιο λαμπερό αντικείμενο στον ουρανό μετά απο τον Ήλιο και τη Σελήνη. Με τηλεσκόπιο φαίνεται σαν ένας λευκός δίσκος ενώ παρατηρούμε φάσεις, όπως στη Σελήνη.

Χαρακτηριστικά

Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 108.000.000 km από τον Ήλιο. Η Αφροδίτη έχει διάμετρο 12100 km περίπου, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σε 243 περίπου γήινες ημέρες, με φορά αντίστροφη από αυτή της Γης, και περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε 224 γήινες ημέρες.

Δορυφόροι-Δακτύλιοι

Η Αφροδίτη δεν έχει δορυφόρους, ούτε δακτυλίους.

Ατμόσφαιρα

Η Αφροδίτη έχει παρόμοιο μέγεθος και πυκνότητα με την Γη αλλά πολύ διαφορετική σύσταση της ατμόσφαιρας της, που είναι πολύ πυκνή και αποτελείται κυρίως από Διοξείδιο του Άνθρακα (96%) και Άζωτο (3%), χωρίς ίχνος υδρατμών. Τα παρατηρούμενα νέφη αποτελούνται από σταγονίδια θειικού οξέως.

Θερμοκρασία-Φαινόμενο του Θερμοκηπίου

Η μέση επιφανειακή της θερμοκρασία είναι 482 βαθμοί Κελσίου. Η υψηλότατη αυτή θερμοκρασία, ψηλότερη ακόμα και από του Ερμή παρόλο που αυτός βρίσκεται πλησιέστερα στον Ήλιο, είναι αποτέλεσμα του φαινομένου του θερμοκηπίου. Η ηλιακή ακτινοβολία περνά μέσα από τα νέφη και μετατρέπεται σε θερμότητα, η οποία λόγω της πυκνής ατμόσφαιρας διοξειδίου του άνθρακα δεν μπορεί να ξεφύγει με μορφή υπέρυθρης ακτινοβολίας και έτσι σταδιακά αυξάνεται η θερμοκρασία του πλανήτη.

Επιφάνεια Αφροδίτης από ραντάρ

Μορφολογία της επιφάνειας-Χαρτογράφηση

Λόγω της πλήρους νεφοκάλυψης της Αφροδίτης οπτικά μπορούμε να δούμε μόνο τα υψηλά στρώματα των νεφών. Με την βοήθεια ραντάρ οι διαστημικές αποστολές της NASA, Pioneer Venus mission (1978) και Magellan Radar Mapping (1990-94) και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, Venera 15 & 16, μπόρεσαν να χαρτογραφήσουν με μεγάλη ακρίβεια την επιφάνεια της, η οποία είναι διάσπαρτη από ηφαίστεια, κρατήρες, τεράστιες χαράδρες και από εμφανείς ροές λάβας (Βλέπε εικόνα).

Διαστημικές αποστολές

Έχουν γίνει πάνω από 27 απόπειρες να σταλούν διαστημικές αποστολές στην Αφροδίτη, τόσο από τις ΗΠΑ (Πρόγραμμα Mariner, Pioneer Venus 1, Galileo & Magellan) όσο και από την πρώην Σοβιετική Ένωση (σειρά Venera και Vega). Τελευταία αποστολή ήταν τοVenus Express της ESA, το οποίο εκτοξευτηκε στης 9 Νοεμβρίου 2005 και από τον Μάϊο του 2006 είναι σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη. Συνολικά η αποστολή του θα διαρκέσει 500 ημέρες και οι επιστήμονες περιμένουν να μάθουν πολλά περισσότερα για τον πλανήτη.