Advertising:
Θεωρία της Ειδικής Σχετικότητας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Heal (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ (Η Ειδική Σχετικότητα μετονομάστηκε σε Θεωρία της Ειδικής Σχετικότητας) |
||
| (6 ενδιάμεσες εκδόσεις από 4 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
1. Η αρχή της Σχετικότητας: οι φυσικοί νόμοι είναι ίδιοι σε όλα τα [[Αδρανειακό Σύστημα Αναφοράς|αδρανειακά συστήματα αναφοράς]]. | 1. Η αρχή της Σχετικότητας: οι φυσικοί νόμοι είναι ίδιοι σε όλα τα [[Αδρανειακό Σύστημα Αναφοράς|αδρανειακά συστήματα αναφοράς]]. | ||
2. Η [[Ταχύτητα του Φωτός|ταχύτητα του φωτός]] είναι μία παγκόσμια σταθερά ανεξάρτητη από την | 2. Η [[Ταχύτητα του Φωτός|ταχύτητα του φωτός]] είναι μία παγκόσμια σταθερά ανεξάρτητη από την κίνηση της φωτεινής πηγής. . | ||
== Συνέπειες == | == Συνέπειες == | ||
| Γραμμή 38: | Γραμμή 37: | ||
Με βάση το πρώτο αξίωμα η ειδική σχετικότητα απαιτεί [[Αδρανειακό Σύστημα Αναφοράς|αδρανειακά συστήματα αναφοράς]], κατά συνέπεια δε μπορεί να εφαρμοστεί σε συστήματα αναφοράς που βρίσκονται εντός [[Βαρύτητα|βαρυτικού πεδίου]] ή υφίστανται κάποιου είδους επιτάχυνση. Για αυτά τα ζητήματα αναπτύχθηκε η [[Γενική Θεωρία της Σχετικότητας]]. | Με βάση το πρώτο αξίωμα η ειδική σχετικότητα απαιτεί [[Αδρανειακό Σύστημα Αναφοράς|αδρανειακά συστήματα αναφοράς]], κατά συνέπεια δε μπορεί να εφαρμοστεί σε συστήματα αναφοράς που βρίσκονται εντός [[Βαρύτητα|βαρυτικού πεδίου]] ή υφίστανται κάποιου είδους επιτάχυνση. Για αυτά τα ζητήματα αναπτύχθηκε η [[Γενική Θεωρία της Σχετικότητας]]. | ||
[[Κατηγορία: Φυσικές Θεωρίες]] | |||
Τελευταία αναθεώρηση της 04:28, 30 Οκτωβρίου 2006
Φυσική θεωρία που προτάθηκε από τον Einstein το 1905.
Αξιώματα
Βασίζεται σε δύο αξιώματα:
1. Η αρχή της Σχετικότητας: οι φυσικοί νόμοι είναι ίδιοι σε όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς.
2. Η ταχύτητα του φωτός είναι μία παγκόσμια σταθερά ανεξάρτητη από την κίνηση της φωτεινής πηγής. .
Συνέπειες
Οι δύο παραπάνω προτάσεις άλλαξαν άρδην την εικόνα του κόσμου. Ο χώρος και ο χρόνος έπαψαν να είναι σταθεροί και αμετάβλητοι, αλλά εξαρτώνται από τη σχετική κίνηση του παρατηρητή. Συγκεκριμένα υπάρχει διαστολή του ιδιόχρονου:
Επίσης συστολή του μήκους:
Όπου ο παράγοντας Lorentz και
ο λόγος της σχετικής ταχύτητας ως προς την ταχύτητα του φωτός. Το μέγεθος που παραμένει αναλλοίωτο είναι η τετραδιάστατη απόσταση που ορίζεται:
Επίσης η μάζα συνδέεται με την ενέργεια με βάση της ακόλουθη σχέση ισοδυναμίας:
ενώ η μάζα ενός σώματος που κινείται με ταχύτητα αυξάνει κατά ένα παράγοντα
σε σχέση με τη μάζα ηρεμίας:
Ειδική Σχετικότητα και Νευτώνεια Φυσική
Στο όριο των χαμηλών ταχυτήτων σε σχέση με την ταχύτητα του φωτός η σημασία των σχετικιστικών φαινομένων καθίσταται αμελητέα κατά συνέπεια η χρήση της νευτώνειας φυσικής δίνει ακριβή αποτελέσματα.
Όρια Εφαρμογής της Ειδικής Σχετικότητας
Με βάση το πρώτο αξίωμα η ειδική σχετικότητα απαιτεί αδρανειακά συστήματα αναφοράς, κατά συνέπεια δε μπορεί να εφαρμοστεί σε συστήματα αναφοράς που βρίσκονται εντός βαρυτικού πεδίου ή υφίστανται κάποιου είδους επιτάχυνση. Για αυτά τα ζητήματα αναπτύχθηκε η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας.
