Advertising:
Αστέρας Νετρονίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Κατά τη διάρκεια της εξέλιξής του, ένας αστέρας κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να βρεθεί σε μία κατάσταση όπου ο πυρήνας του να αποτελείται μόνο από [[Νετρόνιο|νετρόνια]] και ταυτόχρονα η κατάρρευσή του να συνεχίζεται. Στην περίπτωση αυτή η νευτώνεια θεώρηση περί βαρύτητας παύει πλέον να επαρκεί, οπότε η εξίσωση υδροστατικής ισορροπίας του αστέρα αντικαθίσταται από ακριβέστερη σχετικιστική, με τη βοήθεια της [[Γενική Θεωρία της Σχετικότητας|Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας]]. Όταν δεν επαρκεί η [[Πίεση των Εκφυλισμένων Ηλεκτρονίων|πίεση των εκφυλισμένων ηλεκτρονίων]], η συνεχιζόμενη κατάρρευση αναγκάζει [[Ηλεκτρόνιο|ηλεκτρόνια]] και [[Πρωτόνιο|πρωτόνια]] να συνενωθούν σε νετρόνια, οπότε προκύπτει αστέρας, το εσωτερικό του οποίου αποτελείται μόνο από νετρόνια ενώ φυσικά στην επιφάνειά του κυριαρχούν τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια. Oι αστέρες νετρονίων ισορροπούν χάρη στην [[Πίεση Εκφυλισμένων Νετρονίων|πίεση των εκφυλισμένων νετρονίων]]. | Κατά τη διάρκεια της εξέλιξής του, ένας αστέρας κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να βρεθεί σε μία κατάσταση όπου ο πυρήνας του να αποτελείται μόνο από [[Νετρόνιο|νετρόνια]] και ταυτόχρονα η κατάρρευσή του να συνεχίζεται. Στην περίπτωση αυτή η νευτώνεια θεώρηση περί βαρύτητας παύει πλέον να επαρκεί, οπότε η εξίσωση υδροστατικής ισορροπίας του αστέρα αντικαθίσταται από ακριβέστερη σχετικιστική, με τη βοήθεια της [[Γενική Θεωρία της Σχετικότητας|Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας]]. Όταν δεν επαρκεί η [[Πίεση των Εκφυλισμένων Ηλεκτρονίων|πίεση των εκφυλισμένων ηλεκτρονίων]], η συνεχιζόμενη κατάρρευση αναγκάζει [[Ηλεκτρόνιο|ηλεκτρόνια]] και [[Πρωτόνιο|πρωτόνια]] να συνενωθούν σε νετρόνια, οπότε προκύπτει αστέρας, το εσωτερικό του οποίου αποτελείται μόνο από νετρόνια ενώ φυσικά στην επιφάνειά του κυριαρχούν τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια. Oι αστέρες νετρονίων ισορροπούν χάρη στην [[Πίεση των Εκφυλισμένων Νετρονίων|πίεση των εκφυλισμένων νετρονίων]]. | ||
Δεν παρουσιάζουν περαιτέρω εξέλιξη, απλά συνεχίζουν να ψύχονται. | Δεν παρουσιάζουν περαιτέρω εξέλιξη, απλά συνεχίζουν να ψύχονται. | ||
Η [[Πυκνότητα|πυκνότητα]] τους είναι τεράστια, <math>10^{8}</math> - <math>10^{13} Kgr/cm3</math>, ενώ η [[Θερμοκρασία|θερμοκρασία]] στην επιφάνεια τους φτάνει τους <math>10^{6}Kelvin</math>. | Η [[Πυκνότητα|πυκνότητα]] τους είναι τεράστια, <math>10^{8}</math> - <math>10^{13} Kgr/cm3</math>, ενώ η [[Θερμοκρασία|θερμοκρασία]] στην επιφάνεια τους φτάνει τους <math>10^{6}Kelvin</math>. | ||
Αναθεώρηση της 14:11, 13 Σεπτεμβρίου 2006
Κατά τη διάρκεια της εξέλιξής του, ένας αστέρας κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να βρεθεί σε μία κατάσταση όπου ο πυρήνας του να αποτελείται μόνο από νετρόνια και ταυτόχρονα η κατάρρευσή του να συνεχίζεται. Στην περίπτωση αυτή η νευτώνεια θεώρηση περί βαρύτητας παύει πλέον να επαρκεί, οπότε η εξίσωση υδροστατικής ισορροπίας του αστέρα αντικαθίσταται από ακριβέστερη σχετικιστική, με τη βοήθεια της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Όταν δεν επαρκεί η πίεση των εκφυλισμένων ηλεκτρονίων, η συνεχιζόμενη κατάρρευση αναγκάζει ηλεκτρόνια και πρωτόνια να συνενωθούν σε νετρόνια, οπότε προκύπτει αστέρας, το εσωτερικό του οποίου αποτελείται μόνο από νετρόνια ενώ φυσικά στην επιφάνειά του κυριαρχούν τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια. Oι αστέρες νετρονίων ισορροπούν χάρη στην πίεση των εκφυλισμένων νετρονίων.
Δεν παρουσιάζουν περαιτέρω εξέλιξη, απλά συνεχίζουν να ψύχονται.
Η πυκνότητα τους είναι τεράστια, -
, ενώ η θερμοκρασία στην επιφάνεια τους φτάνει τους
.
O υπολογισμός της κρίσιμης μάζας για τους αστέρες νετρονίων είναι δύσκολη υπόθεση καθόσον η συμπεριφορά της ύλης στις συνθήκες αυτές χρήζει περαιτέρω μελέτης.
Για έναν αστέρα αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από νετρόνια η κρίσιμη μάζα υπολογίζεται σε 0.72 ηλιακές (Θεώρηση Fermi) ενώ οι Cameron-Tsuruta την υπολογίζουν σε 1.6 - 2.0 ηλιακές μάζες.
Στη πορεία της αστρικής εξέλιξης οι αστέρες νετρονίων τοποθετούνται ένα βήμα πριν τις μελανές οπές.
