Advertising:
Μεγάλη Έκρηξη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
==Θεωρία== | ==Θεωρία== | ||
Εισηγητής της θεωρίας υπήρξε ο Βέλγος Αββάς και [[Αστρονόμος]] [[Lemaitre, Charles Edward|Έντουαρντ Λεμαίτρ]]. Ύστερα από τις διαπιστώσεις ότι: | Εισηγητής της θεωρίας υπήρξε ο Βέλγος Αββάς και [[Αστρονόμος]] [[Lemaitre, Charles Edward|Έντουαρντ Λεμαίτρ]]. Ύστερα από τις διαπιστώσεις ότι: | ||
*Οι λύσεις της [[Γενική Θεωρία της Σχετικότητας|Γενικής θεωρίας της σχετικότητας]] προέβλεπαν ως αρχή του [[Σύμπαν| | *Οι λύσεις της [[Γενική Θεωρία της Σχετικότητας|Γενικής θεωρίας της σχετικότητας]] προέβλεπαν ως αρχή του [[Σύμπαν|σύμπαντος]] μια μαθηματική ανωμαλία | ||
*Εφ' όσον η [[Εντροπία]] (το μέτρο της αταξίας) του [[Σύμπαν| | *Εφ' όσον η [[Εντροπία]] (το μέτρο της αταξίας) του [[Σύμπαν|σύμπαντος]] ολοένα και αυξάνει θα υπήρχε στιγμή στο παρελθόν με ελάχιστη [[Εντροπία]] όπου η [[Ύλη]] θα είχε τη μέγιστη δυνατή πυκνότητα. | ||
Με βάση αυτές τις 2 παρατηρήσεις πρότεινε ως αρχή του [[Σύμπαν| | Με βάση αυτές τις 2 παρατηρήσεις πρότεινε ως αρχή του [[Σύμπαν|σύμπαντος]] το ''αρχικό άτομο'', όπου ολόκληρη η μάζα του [[Σύμπαν|σύμπαντος]] είναι συγκεντρωμένη σε ένα και μοναδικό σημείο και ο [[Χωρόχρονος]] δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί. Το ''αρχικό άτομο'' εν καιρώ εξερράγη και από την [[Ύλη]] που εκτοξεύτηκε δημιουργήθηκαν [[Γαλαξίας|γαλαξίες]] και τα [[Αστέρι|αστέρια]]. | ||
Το 1948 ο [[Gamow, George|Τζώρτζ Γκάμοφ]], Ρωσοαμερικάνος φυσικός, μελετώντας θεωρητικά την υπερβολικά πυκνή κατάσταση του αρχικού ατόμου συμπέρανε ότι: | Το 1948 ο [[Gamow, George|Τζώρτζ Γκάμοφ]], Ρωσοαμερικάνος φυσικός, μελετώντας θεωρητικά την υπερβολικά πυκνή κατάσταση του αρχικού ατόμου συμπέρανε ότι: | ||
Γραμμή 21: | Γραμμή 21: | ||
===Κατανομή Γαλαξιών=== | ===Κατανομή Γαλαξιών=== | ||
Από την αρχή της διατύπωσης της θεωρίας της Μεγάλης έκρηξης διαπιστώθηκε ότι η πυκνότητα των [[Γαλαξίας| | Από την αρχή της διατύπωσης της θεωρίας της Μεγάλης έκρηξης διαπιστώθηκε ότι η πυκνότητα των [[Γαλαξίας|γαλαξιών]] θα πρέπει να μειώνεται αυξανόμενης της ηλικίας του [[Σύμπαν|σύμπαντος]]. Το φαινόμενο απέδειξε ο αστροφυσικός Σερ Μάρτιν Ράιλ το 1974. | ||
==Αναπάντητα Ερωτήματα== | ==Αναπάντητα Ερωτήματα== | ||
Γραμμή 31: | Γραμμή 31: | ||
Απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα προσπάθησαν να δώσουν κάποιες άλλες θεωρίες. | Απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα προσπάθησαν να δώσουν κάποιες άλλες θεωρίες. | ||
Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης έχει και πολλούς πολέμιους εκτός από υποστηρικτές που στηρίζουν διαφορετικές [[Κοσμολογία| | Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης έχει και πολλούς πολέμιους εκτός από υποστηρικτές που στηρίζουν διαφορετικές [[Κοσμολογία|κοσμολογικές]] θεωρίες. | ||
Αναθεώρηση της 10:50, 1 Σεπτεμβρίου 2006
Μεγάλη έκρηξη (Big Bang, Μπιγκ Μπανγκ) ονομάζεται η θεωρία σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια υπερβολικά πυκνή και θερμή κατάσταση, πριν από περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Η θεωρία αυτή για τη δημιουργία του σύμπαντος είναι η πιο διαδεδομένη αυτή τη στιγμή στην Επιστημονική κοινότητα. Ο όρος Big Bang χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Φρεντ Χόιλ σε μια ραδιοφωνική εκπομπή του BBC, το κείμενο της οποίας δημοσιεύτηκε το 1950. Ο Χόιλ δεν χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει μια θεωρία, αλλά για να ειρωνευτεί τη νέα ιδέα. Παρόλα αυτά ο όρος έμεινε, χάνοντας το ειρωνικό του περιεχόμενο.
Θεωρία
Εισηγητής της θεωρίας υπήρξε ο Βέλγος Αββάς και Αστρονόμος Έντουαρντ Λεμαίτρ. Ύστερα από τις διαπιστώσεις ότι:
- Οι λύσεις της Γενικής θεωρίας της σχετικότητας προέβλεπαν ως αρχή του σύμπαντος μια μαθηματική ανωμαλία
- Εφ' όσον η Εντροπία (το μέτρο της αταξίας) του σύμπαντος ολοένα και αυξάνει θα υπήρχε στιγμή στο παρελθόν με ελάχιστη Εντροπία όπου η Ύλη θα είχε τη μέγιστη δυνατή πυκνότητα.
Με βάση αυτές τις 2 παρατηρήσεις πρότεινε ως αρχή του σύμπαντος το αρχικό άτομο, όπου ολόκληρη η μάζα του σύμπαντος είναι συγκεντρωμένη σε ένα και μοναδικό σημείο και ο Χωρόχρονος δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί. Το αρχικό άτομο εν καιρώ εξερράγη και από την Ύλη που εκτοξεύτηκε δημιουργήθηκαν γαλαξίες και τα αστέρια.
Το 1948 ο Τζώρτζ Γκάμοφ, Ρωσοαμερικάνος φυσικός, μελετώντας θεωρητικά την υπερβολικά πυκνή κατάσταση του αρχικού ατόμου συμπέρανε ότι:
- Το Ήλιο και τα άλλα ελαφρά χημικά στοιχεία πρέπει να δημιουργήθηκαν εντός τεσσάρων δευτερολέπτων.
- Μια διάχυτη ισότροπη ακτινοβολία, απομεινάρι της μεγάλης έκρηξης, θα πρέπει να είναι ακόμα και σήμερα ανιχνεύσιμη.
Διαστολή Σύμπαντος
Το γνωστό και ως φαινόμενο της μετατόπισης προς το ερυθρό (redshift), η διαπίστωση δηλαδή ότι οι γαλαξίες απομακρύνονται μεταξύ τους, απόδειξη της κοινής εκκίνησης στο απώτατο παρελθόν.
Ακτινοβολία μικροκυμάτων
Το 1965 οι φυσικοί Άλλο Πενζίας (Allo Arno Penzias) και Ρόμπερτ Γουίλσον (Robert Woodrow Wilson) παρατήρησαν μια μικρού μήκους διάχυτη ισότροπη ακτινοβολία, που ερχόταν δηλαδή ομοιόμορφα απ' όλες τις διευθύνσεις, θερμοκρασίας περίπου τριών βαθμών Κέλβιν, σαν αυτή που είχε προβλέψει ο Τζώρτζ Γκάμοφ 17 χρόνια νωρίτερα.
Κατανομή Γαλαξιών
Από την αρχή της διατύπωσης της θεωρίας της Μεγάλης έκρηξης διαπιστώθηκε ότι η πυκνότητα των γαλαξιών θα πρέπει να μειώνεται αυξανόμενης της ηλικίας του σύμπαντος. Το φαινόμενο απέδειξε ο αστροφυσικός Σερ Μάρτιν Ράιλ το 1974.
Αναπάντητα Ερωτήματα
Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης παρά τις πειραματικές της επιβεβαιώσεις αφήνει και κάποια φυσικά και φιλοσοφικά ερωτήματα αναπάντητα, τα βασικότερα αυτών είναι:
- Προβλέπει ένα μικρότερο Σύμπαν από αυτό που υπάρχει σήμερα.
- Δεν εξηγεί την Κοσμολογική Αρχή αλλά τη δέχεται αξιωματικά πράγμα ασυμβάδιστο με τη μαθηματική ανάλυση.
- Τι υπήρχε πριν ; Πως από το τίποτα προήλθαν τα πάντα ;
- Γιατί δημιουργήθηκαν οι συγκεκριμένοι φυσικοί νόμοι και όχι κάποιο άλλοι ; γιατί για παράδειγμα ο χωρόχρονος είναι τετραδιάστατος ;;;
Απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα προσπάθησαν να δώσουν κάποιες άλλες θεωρίες.
Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης έχει και πολλούς πολέμιους εκτός από υποστηρικτές που στηρίζουν διαφορετικές κοσμολογικές θεωρίες.