Οπτικό Όριο Φαινόμενου Μεγέθους

Από astronomia.gr
Αναθεώρηση ως προς 18:43, 21 Φεβρουαρίου 2007 από τον Quendi (συζήτηση | συνεισφορές)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση

Ως οπτικό όριο φαινόμενου μεγέθους ορίζεται το φαινόμενο μέγεθος του αμυδρότερου αντικειμένου (αστεριού, γαλαξία, αστρικού σμήνους, νεφελώματος κλπ) που μπορεί κανείς να δει, με το αντίστοιχο κάθε φορά όργανο. Για παράδειγμα:


To όριο φαινόμενου μεγέθους για το γυμνό μάτι είναι το 6ο μέγεθος (σε σκοτεινό ουρανό). Το όριο φαινόμενου μεγέθους για τα τηλεσκόπια είναι άμεσα συνδεδεμένο με την διάμετρο, όπου μεγάλες διάμετροι σημαίνουν μεγαλύτερη φωτοσυλλεκτική ικανότητα και δίνουν την δυνατότητα για παρατήρηση αμυδρότερων αντικειμένων. Ένας προσεγγιστικός τύπος θεωρητικού υπολογισμού του οπτικού ορίου φαινομένου μεγέθους για ένα τηλεσκόπιο είναι: 6 + (5 x LOG d), όπου d διάμετρος σε cm. Για παράδειγμα το όριο φαινόμενου μεγέθους ενός τηλεσκοπίου 10 ιντσών είναι 13.0

Γενικά το όριο επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες (όπου συνήθως το μειώνουν), ενώ εξαρτάται και από την όραση του κάθε παρατηρητή.