Μεσοαστρική Ύλη

Από astronomia.gr
Αναθεώρηση ως προς 00:09, 27 Ιουνίου 2008 από τον Cavas (συζήτηση | συνεισφορές)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση

Ο χώρος που παρεμβάλλεται μεταξύ των αστέρων των Γαλαξιών χαρακτηρίζεται από την παρουσία ύλης (αέρια και σκόνη) η οποία είναι γνωστή σαν Μεσοαστρική Ύλη.


Χαρακτηριστικά

  • Εξαιρετικά χαμηλή πυκνότητα
  • Ανομοιογενής κατανομή
  • Δημιουργία πυκνότερων σχηματισμών με ιδιαίτερη αστροφυσική σημασία


Σχηματισμοί Μεσοαστρικής Ύλης

  • Φωτεινά Νεφελώματα
  • Σκοτεινά Νεφελώματα
    • Νέφη Μεσοαστρικής Σκόνης
    • Νέφη Ουδετέρου Υδρογόνου (HI)
    • Μοριακά Νέφη


Στην αγγλική βιβλιογραφία χρησιμοποιείται η συντομογραφία ISM για τη μεσοαστρική ύλη. Η σημασία της είναι μεγάλη. Τα μοριακά νέφη αποτελούν τις περιοχές γέννησης των αστεριών, ενώ τα πλανητικά νεφελώματα οι αστρικοί άνεμοι και οι υπερκαινοφανείς, εμπλουτίζουν το μεσοαστρικό υλικό.

Αποτελείται από πολύ αραιό πλάσμα, αέριο και σκόνη. Η πυκνότητα του είναι εξαιρετικά χαμηλή. Σε αναλογία μάζας το 99% είναι αέριο ή πλάσμα ενώ μόλις το 1% είναι σκόνη. Περίπου τα 3/4 είναι υδρογόνο το 1/4 ήλιο ενώ υπάρχουν ίχνη μετάλλων.

Οι Φάσεις του Μεσοαστρικού Υλικού
Component Κλασματικός
Όγκος
Θερμοκρασία
(K)
Πυκνότητα
(σωμάτια/cm³)
Κατάσταση
Μοριακό Νέφος < 1 % 20 - 50 103 - 106 Μόρια Υδρογόνου
Ψυχρό Ουδέτερο Υλικό (CNM) 1-5% 50 - 100 1 - 103 Ουδέτερα Άτομα Υδρογόνου
Θερμό Ουδέτερο Υλικό (WNM) 10-20% 1000 - 5000 10-1 - 10 Ουδέτερα Άτομα Υδρογόνου
Θερμό Ιονισμένο Υλικό (WIM) 20-50% 103 - 104 0.01 Ιονισμένα Άτομα Υδρογόνου
Περιοχές ΗΙΙ ~10% 104 102 - 104 Ιονισμένο Υδρογόνο
Στεμματικό Αέριο
Θερμό Ιονισμένο Υλικό (HIM)
30-70% 106 - 107 10-4 - 10-2 Έντονα Ιονισμένο
(Υδρογόνο και ίχνη μετάλλων )