Μεσοαστρική Ύλη

Ο χώρος που παρεμβάλλεται μεταξύ των αστέρων των Γαλαξιών χαρακτηρίζεται από την παρουσία ύλης (αέρια και σκόνη) η οποία είναι γνωστή σαν Μεσοαστρική Ύλη.

Χαρακτηριστικά

• Εξαιρετικά χαμηλή πυκνότητα
• Ανομοιογενής κατανομή
• Δημιουργία πυκνότερων σχηματισμών με ιδιαίτερη αστροφυσική σημασία

Σχηματισμοί Μεσοαστρικής Ύλης

• Φωτεινά Νεφελώματα
  • Περιοχές Ιονισμένου Υδρογόνου (HII)
    • Νεφελώματα Εκπομπής
  • Νεφελώματα Ανακλάσεως
  • Πλανητικά Νεφελώματα
  • Υπολείμματα Υπερκαινοφανών

• Σκοτεινά Νεφελώματα
  • Νέφη Μεσοαστρικής Σκόνης
  • Νέφη Ουδετέρου Υδρογόνου (HI)
  • Μοριακά Νέφη

Στην αγγλική βιβλιογραφία χρησιμοποιείται η συντομογραφία ISM για τη μεσοαστρική ύλη. Η σημασία της είναι μεγάλη. Τα μοριακά νέφη αποτελούν τις περιοχές γέννησης των αστεριών, ενώ τα πλανητικά νεφελώματα οι αστρικοί άνεμοι και οι υπερκαινοφανείς, εμπλουτίζουν το μεσοαστρικό υλικό.

Αποτελείται από πολύ αραιό πλάσμα, αέριο και σκόνη. Η πυκνότητα του είναι εξαιρετικά χαμηλή. Σε αναλογία μάζας το 99% είναι αέριο ή πλάσμα ενώ μόλις το 1% είναι σκόνη. Περίπου τα 3/4 είναι υδρογόνο το 1/4 ήλιο ενώ υπάρχουν ίχνη μετάλλων.

Οι Φάσεις του Μεσοαστρικού Υλικού

Component	Κλασματικός Όγκος	Θερμοκρασία (K)	Πυκνότητα (σωμάτια/cm³)	Κατάσταση
Μοριακό Νέφος	< 1 %	20 - 50	103 - 106	Μόρια Υδρογόνου
Ψυχρό Ουδέτερο Υλικό (CNM)	1-5%	50 - 100	1 - 103	Ουδέτερα Άτομα Υδρογόνου
Θερμό Ουδέτερο Υλικό (WNM)	10-20%	1000 - 5000	10-1 - 10	Ουδέτερα Άτομα Υδρογόνου
Θερμό Ιονισμένο Υλικό (WIM)	20-50%	103 - 104	0.01	Ιονισμένα Άτομα Υδρογόνου
Περιοχές ΗΙΙ	~10%	104	102 - 104	Ιονισμένο Υδρογόνο
Στεμματικό Αέριο Θερμό Ιονισμένο Υλικό (HIM)	30-70%	106 - 107	10-4 - 10-2	Έντονα Ιονισμένο (Υδρογόνο και ίχνη μετάλλων )