Κλίμακα Elger

Με τη κλίμακα Elger εκτιμάται η λαμπρότητα των διάφορων Σεληνιακών περιοχών, αφού πρώτα σχεδιαστούν με το χέρι. Για αυτό το λόγο ο παρατηρητής χρησιμοποιεί διαφορετικούς χρωματικούς τόνους στο σχέδιο του οι οποίοι διαφέρουν ανάλογα με τη μεγέθυνση υπό την οποία γίνεται η παρατήρηση αλλά και από τη λαμπρότητα της κάθε περιοχής. Η κλίμακα χρησιμοποιείται από τον 18ο αιώνα από τον Γερμανό αστρονόμο Schroeter ενώ καταγράφτηκε σε βιβλίο( “the Moon”, 1896) από τον Elger τον 19o αιώνα.

Η παρακάτω κλίμακα ισχύει υπό μεγέθυνση 50Χ:

0: Μαύρο για τις σκοτεινότερες σκιές

1: Πολύ σκούρο γκρίζο-μαύρο για σκούρες περιοχές υπό πολύ πλάγιο φωτισμό

2: Σκούρο γκρι – το νότιο μισό του πυθμένα του Grimaldi

3: Μεσαίο γκρι-το βόρειο μισό του πυθμένα του Grimaldi

4: Γκριζοκίτρινο (απαλό)-ο γενικός τόνος της περιοχής δυτικά του Proclus

5: Καθαρό ανοιχτό γκρι-ο γενικός τόνος του πυθμένα του Αρχιμήδη

6: Ανοιχτό υπόλευκο γκρι-για το σύστημα ακτίνων του Κοπέρνικου

7: Λευκό-γκρίζο- για το σύστημα ακτίνων του Kepler

8: Καθαρό λευκό-για περιοχές όπως ο νότιος πυθμένας του Κοπέρνικου

9: Αστραφτερό λευκό-για περιοχές όπως το χείλος του Τύχωνα

10: Υπέρλαμπρο λευκό-για περιοχές όπως το κεντρικό ύψωμα του Αρίσταρχου