Περίοδος Σάρος

Οι Χαλδαίοι αστρονόμοι, από το 2000 π.Χ., συσχετίζοντας τις φάσεις της Σελήνης και τις εκλείψεις είχαν διαπιστώσει ότι οι εκλείψεις Ηλίου και Σελήνης επαναλαμβάνονται κοντά στην ίδια θέση με περίοδο 18 ετών και 11+1/3 ημερών. Η περίοδος αυτή ονομαζόταν Σάρος. Φαίνεται να ήταν γνωστή και στους Κινέζους, ίσως από παλαιότερα.

Η ερμηνεία του Σάρου είναι η εξής: Η περίοδος του Σάρου είναι ίση αφ’ενός μεν με 223 συνοδικούς μήνες (6585,23 ημέρες), αφ’ετέρου δε με 19 εκλειπτικά έτη. Το εκλειπτικό έτος είναι το διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών διόδων του Ηλίου από τον σύνδεσμο της σεληνιακής τροχιάς και ισούται με 346,62 ημέρες. Η προαναφερθείσα ισότητα σημαίνει ότι, με μεγάλη προσέγγιση, οι 19 διαβάσεις του Ηλίου από το σεληνιακό σύνδεσμο αντιστοιχούν σε 233 περιφορές της Σελήνης στην τροχιά της.

Κατά την περίοδο του Σάρου έχουμε συνολικά 71 εκλείψεις, εκ των οποίων οι 43 Ηλίου και 28 Σελήνης. Ο μέγιστος αριθμός των εκλείψεων που μπορούν να συμβούν σε ένα έτος είναι 7. Από αυτές μπορεί να είναι:

• 5 ηλιακές και 2 σεληνιακές

• 4 ηλιακές και 3 σεληνιακές

Ο ελάχιστος αριθμός είναι 2 ηλιακές.