Advertising:
Πρόβλημα Θέρμανσης Στέμματος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Εξετάζοντας οι επιστήμονες τη θερμοκρασία των ανώτερων περιοχών του [[ήλιος|Ήλιου]] βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα πολύ περίεργο αποτέλεσμα. Ενώ η [[φωτόσφαιρα]] του ήλιου έχει θερμοκρασία 6000 Κ και αναμένονταν η αμέσως επόμενη περιοχή, το [[στέμμα]] δηλαδή, να έχει θερμοκρασία μικρότερη της προηγούμενης οι μετρήσεις έδειξαν ότι το ηλιακό στέμμα είχε θερμοκρασία 1.000.000 Κ. Η απότομη αυτή αύξηση της θερμοκρασίας μας υποδεικνύει ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος άλλος μηχανισμός θέρμανσης του στέμματος πέραν από τη γνωστή έως τώρα απαγωγή θερμότητας απευθείας από την φωτόσφαιρα. Μία από τις επικρατέστερες θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν το μηχανισμό της θέρμανσης του στέμματος στηρίζεται στο γεγονός ότι η απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται το στέμμα για να φτάσει σε τέτοιες θερμοκρασίες προέρχεται από τη ζώνη μεταφοράς είτε μέσω βαρυτικών και μαγνητουδροδυναμικών κυμάτων τα οποία ταξιδεύοντας προς τα ανώτερα στρώματα εναποθέτουν την ενέργειά τους στο στέμμα και τα κύματα αυτά προέρχονται από τη στροβιλώδη κίνηση του πλάσματος στη ζώνη μεταφοράς είτε διαμέσου μαγνητικής θέρμανσης η οποία συντελείται όταν μαγνητική ενέργεια συσσωρεύεται από την φωτοσφαιρική κίνηση και έπειτα μέσω του φαινομένου της μαγνητικής επανασύνδεσης απελευθερώνεται δημιουργώντας είτε μεγάλης κλίμακας [[Έκλαμψη|εκλάμψεις]] είτε άλλα χιλιάδες παρόμοια μικρότερα φαινόμενα. | Εξετάζοντας οι επιστήμονες τη θερμοκρασία των ανώτερων περιοχών του [[ήλιος|Ήλιου]] βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα πολύ περίεργο αποτέλεσμα. Ενώ η [[φωτόσφαιρα]] του ήλιου έχει θερμοκρασία 6000 Κ και αναμένονταν η αμέσως επόμενη περιοχή, το [[στέμμα]] δηλαδή, να έχει θερμοκρασία μικρότερη της προηγούμενης οι μετρήσεις έδειξαν ότι το ηλιακό στέμμα είχε θερμοκρασία 1.000.000 Κ. Η απότομη αυτή αύξηση της θερμοκρασίας μας υποδεικνύει ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος άλλος μηχανισμός θέρμανσης του στέμματος πέραν από τη γνωστή έως τώρα απαγωγή θερμότητας απευθείας από την φωτόσφαιρα. Μία από τις επικρατέστερες θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν το μηχανισμό της θέρμανσης του στέμματος στηρίζεται στο γεγονός ότι η απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται το στέμμα για να φτάσει σε τέτοιες θερμοκρασίες προέρχεται από τη ζώνη μεταφοράς είτε μέσω βαρυτικών και μαγνητουδροδυναμικών κυμάτων, τα οποία ταξιδεύοντας προς τα ανώτερα στρώματα, εναποθέτουν την ενέργειά τους στο στέμμα και τα κύματα αυτά προέρχονται από τη στροβιλώδη κίνηση του πλάσματος στη ζώνη μεταφοράς, είτε διαμέσου μαγνητικής θέρμανσης η οποία συντελείται όταν μαγνητική ενέργεια συσσωρεύεται από την φωτοσφαιρική κίνηση και έπειτα μέσω του φαινομένου της μαγνητικής επανασύνδεσης απελευθερώνεται δημιουργώντας είτε μεγάλης κλίμακας [[Έκλαμψη|εκλάμψεις]], είτε άλλα χιλιάδες παρόμοια μικρότερα φαινόμενα. | ||
[[Κατηγορία:Ήλιος]] | [[Κατηγορία:Ήλιος]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 23:11, 5 Σεπτεμβρίου 2007
Εξετάζοντας οι επιστήμονες τη θερμοκρασία των ανώτερων περιοχών του Ήλιου βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα πολύ περίεργο αποτέλεσμα. Ενώ η φωτόσφαιρα του ήλιου έχει θερμοκρασία 6000 Κ και αναμένονταν η αμέσως επόμενη περιοχή, το στέμμα δηλαδή, να έχει θερμοκρασία μικρότερη της προηγούμενης οι μετρήσεις έδειξαν ότι το ηλιακό στέμμα είχε θερμοκρασία 1.000.000 Κ. Η απότομη αυτή αύξηση της θερμοκρασίας μας υποδεικνύει ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος άλλος μηχανισμός θέρμανσης του στέμματος πέραν από τη γνωστή έως τώρα απαγωγή θερμότητας απευθείας από την φωτόσφαιρα. Μία από τις επικρατέστερες θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν το μηχανισμό της θέρμανσης του στέμματος στηρίζεται στο γεγονός ότι η απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται το στέμμα για να φτάσει σε τέτοιες θερμοκρασίες προέρχεται από τη ζώνη μεταφοράς είτε μέσω βαρυτικών και μαγνητουδροδυναμικών κυμάτων, τα οποία ταξιδεύοντας προς τα ανώτερα στρώματα, εναποθέτουν την ενέργειά τους στο στέμμα και τα κύματα αυτά προέρχονται από τη στροβιλώδη κίνηση του πλάσματος στη ζώνη μεταφοράς, είτε διαμέσου μαγνητικής θέρμανσης η οποία συντελείται όταν μαγνητική ενέργεια συσσωρεύεται από την φωτοσφαιρική κίνηση και έπειτα μέσω του φαινομένου της μαγνητικής επανασύνδεσης απελευθερώνεται δημιουργώντας είτε μεγάλης κλίμακας εκλάμψεις, είτε άλλα χιλιάδες παρόμοια μικρότερα φαινόμενα.