Advertising:
Κρόνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 23: | Γραμμή 23: | ||
[[Εικόνα:Saturn's rings.jpg|thumb|150px|Κοντινή φωτογραφία των δακτυλίων]] | [[Εικόνα:Saturn's rings.jpg|thumb|150px|Κοντινή φωτογραφία των δακτυλίων]] | ||
Οι εντυπωσιακοί δακτύλιοι του Κρόνου παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά από τον [[ | Οι εντυπωσιακοί δακτύλιοι του Κρόνου παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά από τον [[Galileo, Galilei|Γαλιλαίο]]. Οι δακτύλιοι χωρίζονται σε αρκετές περιοχές με κενά ανάμεσά τους. Οι πιο εμφανείς περιοχές, οι δακτύλιοι Α και Β είναι και οι πιο φωτεινοί και οι δακτύλιοι C που είναι πιο αχνοί. Το γνωστότερο χώρισμα δακτυλίων είναι το χώρισμα Κασσίνι που χωρίζει τους Α από τους Β δακτύλιους. Το ανακάλυψε ο [[Cassini, Giovanni|Giovanni Cassini]] to 1675. Το 1837 ο αστρονόμος [[Encke, Johann|Johann Encke]], παρατήρησε ένα μικρότερο χώρισμα στη μέση περίπου των δακτυλίων A το οποίο και πήρε το όνομά του (χώρισμα Ένκε). | ||
Η προέλευση των δακτυλίων είναι άγνωστη. Πιστεύεται ότι δημιουργήθηκαν από μεγάλους δορυφόρους που περιστρέφονταν γύρω από τον πλανήτη και θρυμματίστηκαν από την πρόσκρουσή τους με κομήτες και μετεωροειδείς. Η σύνθεση των δακτυλίων δεν μας είναι γνωστή, αλλά δείχνουν να έχουν σημαντικές ποσότητες πάγου νερού. Κομμάτια πάγου δείχνουν να περιστρέφονται μαζί με θραύσματα μετάλλων, κόκκους σκόνης και κομμάτια βράχων. | Η προέλευση των δακτυλίων είναι άγνωστη. Πιστεύεται ότι δημιουργήθηκαν από μεγάλους δορυφόρους που περιστρέφονταν γύρω από τον πλανήτη και θρυμματίστηκαν από την πρόσκρουσή τους με κομήτες και μετεωροειδείς. Η σύνθεση των δακτυλίων δεν μας είναι γνωστή, αλλά δείχνουν να έχουν σημαντικές ποσότητες πάγου νερού. Κομμάτια πάγου δείχνουν να περιστρέφονται μαζί με θραύσματα μετάλλων, κόκκους σκόνης και κομμάτια βράχων. | ||
[[Εικόνα:Saturn aurora.jpg|thumb|150px|Πολικό Σέλας]] | [[Εικόνα:Saturn aurora.jpg|thumb|150px|Πολικό Σέλας]] | ||
=== Μαγνητικό πεδίο === | === Μαγνητικό πεδίο === |
Αναθεώρηση της 21:49, 25 Σεπτεμβρίου 2006
Ο Κρόνος είναι ο 6ος του πλανητικού μας συστήματος σε απόσταση περίπου 1.430.000.000 km από τον Ήλιο. Η ύπαρξη του είναι γνωστή από την αρχαιότητα και πήρε το όνομα του από τον θεό Κρόνο, πατέρα του Δία. Είναι ίσως ο ομορφότερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος με πολλούς επιφανειακούς χρωματισμούς και ένα πολύ εκτεταμένο σύστημα δακτυλίων, το οποίο είναι και το χαρακτηριστικό γνώρισμα του πλανήτη αυτού.
Χαρακτηριστικά
Γενικά
Ο Κρόνος έχει διάμετρο 120000 km περίπου και περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σε 10.5 περίπου γήινες ώρες και γύρω από τον Ήλιο σε 29.5 γήινα χρόνια. Η μέση επιφανειακή του θερμοκρασία είναι -130 βαθμοί Κελσίου.
Ατμόσφαιρα
Η ατμόσφαιρα του αποτελείται κυρίως από υδρογόνο (97%), ήλιο (3%) και λίγο μεθάνιο. Είναι ενδιαφέρον ότι η πυκνότητα του είναι μικρότερη από αυτή του νερού. Έχουν παρατηρηθεί να πνέουν στην επιφάνεια του ισχυροί άνεμοι, με ταχύτητες περίπου 1500 km/h.
Δορυφόροι
Έχει μεγάλο αριθμό δορυφόρων και πρόσφατα έχουν ανακαλυφθεί αρκετοί νέοι από τη διαστημοσυσκευή Cassini. Συνολικά έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής 56 δορυφόροι.
Δακτύλιοι
Οι εντυπωσιακοί δακτύλιοι του Κρόνου παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά από τον Γαλιλαίο. Οι δακτύλιοι χωρίζονται σε αρκετές περιοχές με κενά ανάμεσά τους. Οι πιο εμφανείς περιοχές, οι δακτύλιοι Α και Β είναι και οι πιο φωτεινοί και οι δακτύλιοι C που είναι πιο αχνοί. Το γνωστότερο χώρισμα δακτυλίων είναι το χώρισμα Κασσίνι που χωρίζει τους Α από τους Β δακτύλιους. Το ανακάλυψε ο Giovanni Cassini to 1675. Το 1837 ο αστρονόμος Johann Encke, παρατήρησε ένα μικρότερο χώρισμα στη μέση περίπου των δακτυλίων A το οποίο και πήρε το όνομά του (χώρισμα Ένκε).
Η προέλευση των δακτυλίων είναι άγνωστη. Πιστεύεται ότι δημιουργήθηκαν από μεγάλους δορυφόρους που περιστρέφονταν γύρω από τον πλανήτη και θρυμματίστηκαν από την πρόσκρουσή τους με κομήτες και μετεωροειδείς. Η σύνθεση των δακτυλίων δεν μας είναι γνωστή, αλλά δείχνουν να έχουν σημαντικές ποσότητες πάγου νερού. Κομμάτια πάγου δείχνουν να περιστρέφονται μαζί με θραύσματα μετάλλων, κόκκους σκόνης και κομμάτια βράχων.
Μαγνητικό πεδίο
Ο Κρόνος έχει μαγνητικό πεδίο, λιγότερο ισχυρό από της Γης (0,6% του γήινου). Σε συνδιασμό όμως με την γρήγορη περιστροφή του παρατηρούμε και σε αυτόν το φαινόμενο του Σέλαος και στους δύο πόλους του.
Διαστημικές αποστολές
Πολλά από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα για τον πλανήτη και τους δορυφόρους του, μας έγιναν γνωστά από την εξερεύνηση των Pioneer 11 το 1979, Voyager 1 και 2 το 1980-81. Από το 2004, η διαστημοσυσκευή Cassini βρίσκεται σε τροχιά γύρω απ' τον πλανήτη, μελετώντας τον διεξοδικά αυτόν αλλά και τον δορυφόρο Τιτάνα κυρίως.