Εξίσωση Drake

Η εξίσωση του Drake ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το 1961 στο αστεροσκοπείο Green Βank της Δυτικής Βιρτζίνια των ΗΠΑ στα πλαίσια ενός συνεδρίου για τις πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης κατά τις απαρχές του προγράμματος SETI (Search for Extra-Terrestrial Intelligence).

Σύμφωνα με αυτήν υπολογίζεται ο αριθμός (Ν) των υπαρχόντων πολιτισμών στον Γαλαξία:

---

N = R * fp * ne * fl * fi * fc* L

---

Όπου:

• R* = Ρυθμός δημιουργίας αστέρων

• fp = Ποσοστό των αστέρων που χαρακτηρίζεται από πλανητικά συστήματα

• ne= Ποσοστό των παραπάνω αστέρων που έχουν πλανήτες όμοιους της Γής

• fl= Ποσοστό των πλανητών στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί ζωή

• fi= Ποσοστό των πλανητών που έχουν νοήμονα ζωή

• fc= Ποσοστό των πλανητών των οποίων οι πολιτισμοί έχουν αναπτύξει τεχνολογία για διαστρικές επικοινωνίες

• L = Μέσος χρόνος ζωής ενός προηγμένου τεχνολογικά πολιτισμού από τη στιγμή που βρίσκεται σε θέση να επικοινωνήσει με άλλους πολιτισμούς, μέχρι την αυτοκαταστροφή του

Σχόλια

Πριν από οτιδήποτε άλλο οι επιστήμονες διαχωρίζουν ποιοι αστέρες είναι υποψήφιοι για την φιλοξενία ζωής, ώστε στη συνέχεια να μελετήσουν εάν έχουν πλανητικό σύστημα και βραχώδεις πλανήτες, οι οποίοι είναι πιθανότερο (σύμφωνα πάντα με την ανθρώπινη οπτική) να φιλοξενούν ζωή. Οι γίγαντες και υπεργίγαντες θεωρητικά βγαίνουν εκτός της έρευνας επειδή καίνε τόσο γρήγορα τα καύσιμά τους και πεθαίνουν πριν μπορέσει να δημιουργηθεί ζωή στους τυχόν πλανήτες που έχουν δημιουργηθεί γύρω τους. Χρειάζονται αστέρια τα οποία έχουν σταθερότητα και μεγάλο εύρος κατοικήσιμης ζώνης γύρω τους. Τέτοια αστέρια είναι αστέρια της κυρίας ακολουθίας που μοιάζουν με τον δικό μας ήλιο. Ζουν μεγάλο χρονικό διάστημα (της τάξης των 10^10 ετών) κάτι που επιτρέπει την δημιουργία και ανάπτυξη ζωής και έχουν «πλατιά» κατοικήσιμη (θερμή) ζώνη. Ακόμα, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις των αστροφυσικών και εξωβιολόγων, υποψήφια άστρα θα πρέπει να θεωρούνται και οι ερυθροί νάνοι οι οποίοι δεν θεωρούνταν παλιότερα, εξαιτίας της ψυχρότητάς τους και κατ’ επέκταση του μικρού εύρους κατοικήσιμης ζώνης. Θεωρείται ότι ,αν και ψυχροί, η σταθερότητα τους και η διάρκεια της ζωής τους (η οποία ξεπερνά κατά πολύ την διάρκεια ζωής του ήλιου μας) σε συνδυασμό με τον αριθμό τους (αποτελούν τα περισσότερα αστέρια στον Γάλαξία μας) αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα τους και τα θέτουν υποψήφια προς μελέτη. Τώρα πρέπει να ψάξουμε ποιοι απ’ αυτούς έχουν πλανητικά συστήματα, ποια από αυτά έχουν βραχώδεις πλανήτες και να ελπίζουμε να λάβουμε κάποιο σήμα απ' αυτούς.

Γενικά όμως οι παράμετροι της εξίσωσης Drake (εκτός ίσως των τριών-τεσσάρων πρώτων που μπορούμε να κάνουμε εκτιμήσεις βασισμένοι σε παρατηρήσεις) είναι υποκειμενικοί έως αυθαίρετοι, ποικίλουν από προσέγγιση σε προσέγγιση και από τα πιο αισιόδοξα σενάρια (δεκάδες με εκατοντάδες χιλιάδες πολιτισμοί στον γαλαξία μας μονάχα) στα περισσότερο απαισιόδοξα (1 έως 10 πολιτισμοί). Τα επόμενα χρόνια θα αναδείξουν περισσότερα συμπεράσματα καθώς θα αυξάνονται οι γνώσεις μας για το σύμπαν, τη ζωή στο ηλιακό μας σύστημα (μετά την έρευνα στον Άρη και στους δορυφόρους των Δία, Κρόνου), και τις νέες τεχνολογίες και τηλεσκόπια που θα δημιουργηθούν.