Πύραυλος

Κινητήρια μηχανή η οποία λειτουργεί με βάση τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα.Βασικό χαρακτηριστικό του πυραύλου αποτελεί το γεγονός της ταυτόχρονης μεταφοράς και του οξειδωτικού υλικού-εκτός από τα καύσιμα- γεγονός που και τον καθιέρωσε ως προωθητικό μέσο στις διαστημικές πτήσεις.

Οι πύραυλοι αναφέρονται για πρώτη φορά σε παλιά κινέζικα χειρόγραφα.Οι Κινέζοι τους χρησιμοποιούσαν περισσότερο σε γιορτές και λιγότερο σε πολεμικές επιχειρήσεις.Στην Ευρώπη ,από τον δέκατο τρίτο αιώνα,συγγράμματα του Φράνσις Μπέικον αναφέρουν χρήση των βολίδων ως πολεμικών μέσων ενώ το 1806 ο νεαρός εφευρέτης Ουίλιαμ Κόγκριβ κατασκεύασε τον ομώνυμο πύραυλο ο οποίος και χρησιμοποιήθηκε στον αγγλογαλλικό πόλεμο προκαλώντας σοβαρές καταστροφές.

Η ικανότητα του πυραύλου να ταξιδεύει αυτόνομα δεν άργησε να κινήσει τη προσοχή των επιστημόνων.Το 1903 ο Konstantin Tsiolkovski δημοσιεύει τις πρώτες θεωρίες για χρήση του πυραύλου γεγονός που τον κατέστησε "πατέρα" της διαστημικής.Λίγο αργότερα και εντελως ανεξάρτητα απο τον σοβιετικό συνάδελφό του ο αμερικανός επιστήμονας Robert H. Goddard παρουσίασε τις δικές του προτάσεις για τη βοήθεια που θα μπορούσε να προσφέρει ο πύραυλος στο μεγάλο άλμα του ανθρώπου προς το διάστημα.Το 1919 το Smithsonian Institution δημοσίευσε την πραγματεία του Goddard με τίτλο "A Method of Reaching Extreme Altitudes".Οι θεωρίες και τα πειράματα του Goddard δημοσιεύτηκαν ευρέως στον περιοδικό τύπο και βοήθησαν τον κόσμο να συνειδητοποιήσει την πιθανότητα των πυραυλο-προωθούμενων διαστημικών πτήσεων.Ο ίδιος ,ένας ντροπαλός και κρυψίνους άνδρας συνέχισε τα πειράματά του μέσα σε απόλυτη μυστικότητα.Το 1921 ξεκίνησε τις πρώτες δοκιμές βασισμένες σε υγρά καύσιμα.Εν τέλει, στις 16/3/2006 εκτόξευσε τον πρώτο πύραυλο βασισμένο σε υγρά μέσα προώθησης.

Πολλοί πιστεύουν ότι πληθώρα ανακαλύψεων δεν είναι τίποτε άλλο παρά ώριμο θρέμμα και γέννημα της εποχής τους.Τήν άποψη αυτή έρχεται να ενισχύσει ο γερμανός ρουμανικής καταγωγής Hermann Oberth.Κάπου στο 1923 ,ο αυτοδίδακτος μαθηματικός δημοσιεύει την πραγματεία "Die Rakete zu den Planetenräumen"-(Ο πύραυλος στο εσωπλανητικό διάστημα)- η οποία αναφέροταν επίσης σε επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις με τη βοήθεια πυραύλων η αρχή λειτουργίας των οποίων στηρίζοταν στα υγρά καύσιμα.

Κατά το διάστημα του μεσοπολέμου, άνθισαν λέσχες τα μέλη των οποίων ήταν φανατικοί θιασώτες της πυραυλικής.Η πιό σημαντική από αυτές ήταν η "Verein für Raumschiffahrt"-(VfR,Society for Spaceship Travel),η οποία μάλιστα το 1930 ξεκίνησε και σχετικά πειράματα!Εν τω μεταξύ ο Goddard μετέφερε τη τοποθεσία εκτέλεσης των πειραμάτων του στο New Mexico και μάλιστα σε μέρος που έμελλε να συζητηθεί πολύ στις μέρες μας.Ο νέος τόπος διεξαγωγής των δοκιμών του ήταν το Roswell!

Το 1932 ο γερμανικός στρατός προσέλαβε ένα επίλεκτο μέλος της VfR για να τον βοηθήσει στα δικά του στρατιωτικά πυραυλικά προγράμματα.Το μέλος αυτό ήταν ο Werrnher von Brawn.Το 1937 άνοιξε στο Peenemunde το γερμανικό κέντρο πυραυλικών ερευνών με τον von Brawn ως τεχνικό διευθυντή.Αξιοσημείωτο είναι δε το γεγονός ότι οι Γερμανοί αγνοούσαν πλήρως τις δοκιμές του Goddard και κινήθηκαν εντελώς ανεξάρτητα στα πειράματά τους.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι Γερμανοί κατασκεύασαν μεγάλο αριθμό πειραματικών μοντέλων αρκετά πιό εξελιγμένων από τα αντίστοιχα συμμαχικά.Το γνωστότερο από αυτά,που αποτέλεσε και τον εφιάλτη των κατοίκων της Γηραιάς Αλβιόνας, ηταν το Α-4 που αργότερα μετονομάστηκε σε V-2.Αυτός ήταν και ο πρώτος πύραυλος μεγάλης κλίμακας ο οποίος χρησιμοποιούσε υγρά καύσιμα,με 56000 λίβρες ώση και ακτίνα δράσης που άγγιζε τα 300Km.Μετά τη λήξη του πολέμου σχέδια και επιστήμονες έπεσαν βορά στα χέρια των συμμάχων ,οι περισσότεροι δε από αυτούς μετακόμισαν είτε στην ΕΣΣΔ είτε στις ΗΠΑ.Ο von Brawn και το τεχνικό επιτελείο του βρέθηκε στην άλλη μεριά του ατλαντικού.Η έρευνα για τους πυραύλους άρχισε δειλά-δειλά να ξεφεύγει από τα στενά στρατοκρατούμενα πλαίσια και να βρίσκει τον δρόμο που της έπρεπε.