Advertising:
Κλίμακα Elger: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
(2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Με τη κλίμακα Elger εκτιμάται η λαμπρότητα των διάφορων Σεληνιακών περιοχών, αφού πρώτα σχεδιαστούν με το χέρι. Για αυτό το λόγο ο παρατηρητής χρησιμοποιεί διαφορετικούς χρωματικούς τόνους στο σχέδιο του οι οποίοι διαφέρουν ανάλογα με τη μεγέθυνση υπό την οποία γίνεται η παρατήρηση αλλά και από τη λαμπρότητα της κάθε περιοχής. Η κλίμακα χρησιμοποιείται από τον 18ο αιώνα από τον Γερμανό αστρονόμο Schroeter ενώ καταγράφτηκε σε βιβλίο( “the Moon”, 1896) από τον Elger τον 19o αιώνα. | |||
Η παρακάτω κλίμακα ισχύει υπό μεγέθυνση 50Χ | |||
Η παρακάτω κλίμακα ισχύει υπό μεγέθυνση 50Χ: | |||
0 :Μαύρο για τις σκοτεινότερες σκιές | 0: Μαύρο για τις σκοτεινότερες σκιές | ||
1 :Πολύ σκούρο | |||
1: Πολύ σκούρο γκρίζο-μαύρο για σκούρες περιοχές υπό πολύ πλάγιο φωτισμό | |||
2: Σκούρο γκρι – το νότιο μισό του πυθμένα του Grimaldi | |||
3: Μεσαίο γκρι-το βόρειο μισό του πυθμένα του Grimaldi | |||
4: Γκριζοκίτρινο (απαλό)-ο γενικός τόνος της περιοχής δυτικά του Proclus | |||
5: Καθαρό ανοιχτό γκρι-ο γενικός τόνος του πυθμένα του Αρχιμήδη | |||
6: Ανοιχτό υπόλευκο γκρι-για το σύστημα ακτίνων του [[Κοπέρνικος|Κοπέρνικου]] | |||
7: Λευκό-γκρίζο- για το σύστημα ακτίνων του [[Kepler]] | |||
8: Καθαρό λευκό-για περιοχές όπως ο νότιος πυθμένας του Κοπέρνικου | |||
9: Αστραφτερό λευκό-για περιοχές όπως το χείλος του Τύχωνα | |||
10: Υπέρλαμπρο λευκό-για περιοχές όπως το κεντρικό ύψωμα του [[Αρίσταρχος|Αρίσταρχου]] | |||
[[Κατηγορία:Αστρονομία]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 02:36, 3 Οκτωβρίου 2007
Με τη κλίμακα Elger εκτιμάται η λαμπρότητα των διάφορων Σεληνιακών περιοχών, αφού πρώτα σχεδιαστούν με το χέρι. Για αυτό το λόγο ο παρατηρητής χρησιμοποιεί διαφορετικούς χρωματικούς τόνους στο σχέδιο του οι οποίοι διαφέρουν ανάλογα με τη μεγέθυνση υπό την οποία γίνεται η παρατήρηση αλλά και από τη λαμπρότητα της κάθε περιοχής. Η κλίμακα χρησιμοποιείται από τον 18ο αιώνα από τον Γερμανό αστρονόμο Schroeter ενώ καταγράφτηκε σε βιβλίο( “the Moon”, 1896) από τον Elger τον 19o αιώνα.
Η παρακάτω κλίμακα ισχύει υπό μεγέθυνση 50Χ:
0: Μαύρο για τις σκοτεινότερες σκιές
1: Πολύ σκούρο γκρίζο-μαύρο για σκούρες περιοχές υπό πολύ πλάγιο φωτισμό
2: Σκούρο γκρι – το νότιο μισό του πυθμένα του Grimaldi
3: Μεσαίο γκρι-το βόρειο μισό του πυθμένα του Grimaldi
4: Γκριζοκίτρινο (απαλό)-ο γενικός τόνος της περιοχής δυτικά του Proclus
5: Καθαρό ανοιχτό γκρι-ο γενικός τόνος του πυθμένα του Αρχιμήδη
6: Ανοιχτό υπόλευκο γκρι-για το σύστημα ακτίνων του Κοπέρνικου
7: Λευκό-γκρίζο- για το σύστημα ακτίνων του Kepler
8: Καθαρό λευκό-για περιοχές όπως ο νότιος πυθμένας του Κοπέρνικου
9: Αστραφτερό λευκό-για περιοχές όπως το χείλος του Τύχωνα
10: Υπέρλαμπρο λευκό-για περιοχές όπως το κεντρικό ύψωμα του Αρίσταρχου