Advertising:
Εξίσωση Drake: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
(→Γενικά) |
||
| (8 ενδιάμεσες εκδόσεις από 3 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Η εξίσωση του Drake ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το 1961 στο αστεροσκοπείο Green Βank της Δυτικής Βιρτζίνια των ΗΠΑ στα πλαίσια ενός συνεδρίου για τις πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης κατά τις απαρχές του προγράμματος SETI (Search for Extra-Terrestrial Intelligence). | == Γενικά == | ||
Η εξίσωση του Drake ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το 1961 στο αστεροσκοπείο Green Βank της Δυτικής Βιρτζίνια των ΗΠΑ στα πλαίσια ενός συνεδρίου για τις πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης κατά τις απαρχές του προγράμματος [[SETI]] (Search for Extra-Terrestrial Intelligence). | |||
Σύμφωνα με αυτήν υπολογίζεται ο αριθμός (Ν) των υπαρχόντων πολιτισμών στον Γαλαξία: | Σύμφωνα με αυτήν υπολογίζεται ο αριθμός (Ν) των υπαρχόντων πολιτισμών στον Γαλαξία: | ||
| Γραμμή 5: | Γραμμή 6: | ||
---- | ---- | ||
'''N = R * fp | '''N = R* x fp x ne x fl x fi x fc x L''' | ||
---- | ---- | ||
| Γραμμή 15: | Γραμμή 16: | ||
• fp = Ποσοστό των αστέρων που χαρακτηρίζεται από πλανητικά συστήματα | • fp = Ποσοστό των αστέρων που χαρακτηρίζεται από πλανητικά συστήματα | ||
• ne= Ποσοστό των παραπάνω αστέρων που έχουν πλανήτες όμοιους της | • ne= Ποσοστό των παραπάνω αστέρων που έχουν πλανήτες όμοιους της Γης | ||
• fl= Ποσοστό των πλανητών στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί ζωή | • fl= Ποσοστό των πλανητών στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί ζωή | ||
| Γραμμή 25: | Γραμμή 26: | ||
• L = Μέσος χρόνος ζωής ενός προηγμένου τεχνολογικά πολιτισμού από τη στιγμή που βρίσκεται σε θέση να επικοινωνήσει με άλλους πολιτισμούς, μέχρι την αυτοκαταστροφή του | • L = Μέσος χρόνος ζωής ενός προηγμένου τεχνολογικά πολιτισμού από τη στιγμή που βρίσκεται σε θέση να επικοινωνήσει με άλλους πολιτισμούς, μέχρι την αυτοκαταστροφή του | ||
== Σχόλια == | |||
Πριν από οτιδήποτε άλλο οι επιστήμονες διαχωρίζουν ποιοι αστέρες είναι υποψήφιοι για | Πριν από οτιδήποτε άλλο οι επιστήμονες διαχωρίζουν ποιοι αστέρες είναι υποψήφιοι για τη φιλοξενία ζωής, ώστε στη συνέχεια να μελετήσουν εάν έχουν πλανητικό σύστημα και βραχώδεις πλανήτες, οι οποίοι είναι πιθανότερο (σύμφωνα πάντα με την ανθρώπινη οπτική) να φιλοξενούν ζωή. Οι γίγαντες και υπεργίγαντες θεωρητικά βγαίνουν εκτός της έρευνας επειδή καίνε τόσο γρήγορα τα καύσιμά τους και πεθαίνουν πριν μπορέσει να δημιουργηθεί ζωή στους τυχόν πλανήτες που έχουν δημιουργηθεί γύρω τους. Χρειάζονται αστέρια τα οποία έχουν σταθερότητα και μεγάλο εύρος κατοικήσιμης ζώνης γύρω τους. Τέτοια αστέρια είναι αστέρια της κυρίας ακολουθίας που μοιάζουν με τον δικό μας ήλιο. Ζουν μεγάλο χρονικό διάστημα (της τάξης των 10^10 ετών) κάτι που επιτρέπει τη δημιουργία και ανάπτυξη ζωής και έχουν «πλατιά» κατοικήσιμη (θερμή) ζώνη. Ακόμα, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις των αστροφυσικών και εξωβιολόγων, υποψήφια άστρα θα πρέπει να θεωρούνται και οι ερυθροί νάνοι οι οποίοι δεν θεωρούνταν παλιότερα, εξαιτίας της ψυχρότητάς τους και κατ’ επέκταση του μικρού εύρους κατοικήσιμης ζώνης. Θεωρείται ότι, αν και ψυχροί, η σταθερότητα τους και η διάρκεια της ζωής τους (η οποία ξεπερνά κατά πολύ τη διάρκεια ζωής του ήλιου μας) σε συνδυασμό με τον αριθμό τους (αποτελούν τα περισσότερα αστέρια στον Γάλαξία μας) αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα τους και τα θέτουν υποψήφια προς μελέτη. | ||
Γενικά οι παράμετροι της εξίσωσης Drake (εκτός ίσως των τεσσάρων πρώτων που μπορούμε να κάνουμε εκτιμήσεις βασισμένοι σε παρατηρήσεις) είναι υποκειμενικοί, ποικίλουν από προσέγγιση σε προσέγγιση και από τα πιο αισιόδοξα σενάρια (δεκάδες | Γενικά όμως οι παράμετροι της εξίσωσης Drake (εκτός ίσως των τριών-τεσσάρων πρώτων που μπορούμε να κάνουμε εκτιμήσεις βασισμένοι σε παρατηρήσεις) είναι υποκειμενικοί έως αυθαίρετοι, ποικίλουν από προσέγγιση σε προσέγγιση και από τα πιο αισιόδοξα σενάρια (δεκάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες πολιτισμοί στον γαλαξία μας μονάχα) στα περισσότερο απαισιόδοξα (1 έως 10 πολιτισμοί). Τα επόμενα χρόνια θα αναδείξουν περισσότερα συμπεράσματα καθώς θα αυξάνονται οι γνώσεις μας για το σύμπαν, τη ζωή στο ηλιακό μας σύστημα (μετά την έρευνα στον Άρη και στους δορυφόρους των Δία, Κρόνου), και τις νέες τεχνολογίες και τηλεσκόπια που θα δημιουργηθούν. | ||
==Εξωτερικοί Σύνδεσμοι== | |||
*[http://www.cc.uoa.gr/physics/sections/astrophysics/hellenic/drake.html Δείτε on-line την εξίσωση Drake σε λειτουργία] | |||
[[Κατηγορία:Αστροφυσική]] | |||
Τελευταία αναθεώρηση της 16:10, 18 Μαρτίου 2009
Γενικά
Η εξίσωση του Drake ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το 1961 στο αστεροσκοπείο Green Βank της Δυτικής Βιρτζίνια των ΗΠΑ στα πλαίσια ενός συνεδρίου για τις πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης κατά τις απαρχές του προγράμματος SETI (Search for Extra-Terrestrial Intelligence).
Σύμφωνα με αυτήν υπολογίζεται ο αριθμός (Ν) των υπαρχόντων πολιτισμών στον Γαλαξία:
N = R* x fp x ne x fl x fi x fc x L
Όπου:
• R* = Ρυθμός δημιουργίας αστέρων
• fp = Ποσοστό των αστέρων που χαρακτηρίζεται από πλανητικά συστήματα
• ne= Ποσοστό των παραπάνω αστέρων που έχουν πλανήτες όμοιους της Γης
• fl= Ποσοστό των πλανητών στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί ζωή
• fi= Ποσοστό των πλανητών που έχουν νοήμονα ζωή
• fc= Ποσοστό των πλανητών των οποίων οι πολιτισμοί έχουν αναπτύξει τεχνολογία για διαστρικές επικοινωνίες
• L = Μέσος χρόνος ζωής ενός προηγμένου τεχνολογικά πολιτισμού από τη στιγμή που βρίσκεται σε θέση να επικοινωνήσει με άλλους πολιτισμούς, μέχρι την αυτοκαταστροφή του
Σχόλια
Πριν από οτιδήποτε άλλο οι επιστήμονες διαχωρίζουν ποιοι αστέρες είναι υποψήφιοι για τη φιλοξενία ζωής, ώστε στη συνέχεια να μελετήσουν εάν έχουν πλανητικό σύστημα και βραχώδεις πλανήτες, οι οποίοι είναι πιθανότερο (σύμφωνα πάντα με την ανθρώπινη οπτική) να φιλοξενούν ζωή. Οι γίγαντες και υπεργίγαντες θεωρητικά βγαίνουν εκτός της έρευνας επειδή καίνε τόσο γρήγορα τα καύσιμά τους και πεθαίνουν πριν μπορέσει να δημιουργηθεί ζωή στους τυχόν πλανήτες που έχουν δημιουργηθεί γύρω τους. Χρειάζονται αστέρια τα οποία έχουν σταθερότητα και μεγάλο εύρος κατοικήσιμης ζώνης γύρω τους. Τέτοια αστέρια είναι αστέρια της κυρίας ακολουθίας που μοιάζουν με τον δικό μας ήλιο. Ζουν μεγάλο χρονικό διάστημα (της τάξης των 10^10 ετών) κάτι που επιτρέπει τη δημιουργία και ανάπτυξη ζωής και έχουν «πλατιά» κατοικήσιμη (θερμή) ζώνη. Ακόμα, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις των αστροφυσικών και εξωβιολόγων, υποψήφια άστρα θα πρέπει να θεωρούνται και οι ερυθροί νάνοι οι οποίοι δεν θεωρούνταν παλιότερα, εξαιτίας της ψυχρότητάς τους και κατ’ επέκταση του μικρού εύρους κατοικήσιμης ζώνης. Θεωρείται ότι, αν και ψυχροί, η σταθερότητα τους και η διάρκεια της ζωής τους (η οποία ξεπερνά κατά πολύ τη διάρκεια ζωής του ήλιου μας) σε συνδυασμό με τον αριθμό τους (αποτελούν τα περισσότερα αστέρια στον Γάλαξία μας) αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα τους και τα θέτουν υποψήφια προς μελέτη.
Γενικά όμως οι παράμετροι της εξίσωσης Drake (εκτός ίσως των τριών-τεσσάρων πρώτων που μπορούμε να κάνουμε εκτιμήσεις βασισμένοι σε παρατηρήσεις) είναι υποκειμενικοί έως αυθαίρετοι, ποικίλουν από προσέγγιση σε προσέγγιση και από τα πιο αισιόδοξα σενάρια (δεκάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες πολιτισμοί στον γαλαξία μας μονάχα) στα περισσότερο απαισιόδοξα (1 έως 10 πολιτισμοί). Τα επόμενα χρόνια θα αναδείξουν περισσότερα συμπεράσματα καθώς θα αυξάνονται οι γνώσεις μας για το σύμπαν, τη ζωή στο ηλιακό μας σύστημα (μετά την έρευνα στον Άρη και στους δορυφόρους των Δία, Κρόνου), και τις νέες τεχνολογίες και τηλεσκόπια που θα δημιουργηθούν.
