Advertising:
Μελανή Οπή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Heal (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Πρόκειται για υπέρπυκνο αντικείμενο που προβλέπεται απο τη [[Γενική Θεωρία της Σχετικότητας | Πρόκειται για υπέρπυκνο αντικείμενο που προβλέπεται απο τη [[Γενική Θεωρία της Σχετικότητας]]. Τρεις είναι οι βασικοί τρόποι που έχουν προταθεί για τη δημιουργία των μελανών οπών. | ||
Από αστρική κατάρρευση. Όταν ένα [[Αστέρι|αστέρι]] | Από αστρική κατάρρευση. Όταν ένα [[Αστέρι|αστέρι]] φτάσει στα τελευταία στάδια της [[Αστρική Εξέλιξη|εξέλιξης]] του και η μάζα που απομένει ξεπερνάει τις 3.5 [[Ηλιακή Μάζα|Ηλιακές Μάζες]] τότε η πίεση εκφυλισμένων σωματιδίων δεν μπορεί να συγκρατήσει τη βαρυτική κατάρρευση με αποτέλεσμα το αντικείμενο θεωρητικά να συστέλλεται στο διηνεκές. Όταν η φυσική διάσταση του σώματος γίνει μικρότερη της ακτίνας [[Schwarzschild, Karl|Schwarzschild]] που ισούται με <math>2GM/c^2</math> τότε η ταχύτητα διαφυγής εξισώνεται με την ταχύτητα του φωτός με συνέπεια τίποτα να μην μπορεί να διαφύγει από το αντικείμενο. Αυτό πρόκειται για μια εξήγηση με βάση της κλασική φυσική. Στην Γενική Θεωρία της Σχετικότητας|σχετικιστική περιγραφή αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο χώρος στρεβλώνεται σε τέτοιο βαθμό με αποτέλεσμα η μετατόπιση προς το ερυθρό να απειρίζεται και κανένα φωτόνιο να μη μπορεί να διαφύγει. | ||
Στους πυρήνες [[Γαλαξίας|γαλαξιών]]: Έχει διαπιστωθεί ότι στους περισσότερους γαλαξίες βρίσκεται μια γιγαντιαία μελανή οπή, με μάζα αρκετά εκατομμύρια [[Ηλιακή Μάζα|Ηλιακές Μάζες]]. Η μελανή οπή αυτή δημιουργήθηκε παράλληλα με τη δημιουργία του [[Γαλαξίας|γαλαξία]]. | Στους πυρήνες [[Γαλαξίας|γαλαξιών]]: Έχει διαπιστωθεί ότι στους περισσότερους γαλαξίες βρίσκεται μια γιγαντιαία μελανή οπή, με μάζα αρκετά εκατομμύρια [[Ηλιακή Μάζα|Ηλιακές Μάζες]]. Η μελανή οπή αυτή δημιουργήθηκε παράλληλα με τη δημιουργία του [[Γαλαξίας|γαλαξία]]. | ||
Αναθεώρηση της 23:36, 10 Σεπτεμβρίου 2006
Πρόκειται για υπέρπυκνο αντικείμενο που προβλέπεται απο τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Τρεις είναι οι βασικοί τρόποι που έχουν προταθεί για τη δημιουργία των μελανών οπών.
Από αστρική κατάρρευση. Όταν ένα αστέρι φτάσει στα τελευταία στάδια της εξέλιξης του και η μάζα που απομένει ξεπερνάει τις 3.5 Ηλιακές Μάζες τότε η πίεση εκφυλισμένων σωματιδίων δεν μπορεί να συγκρατήσει τη βαρυτική κατάρρευση με αποτέλεσμα το αντικείμενο θεωρητικά να συστέλλεται στο διηνεκές. Όταν η φυσική διάσταση του σώματος γίνει μικρότερη της ακτίνας Schwarzschild που ισούται με τότε η ταχύτητα διαφυγής εξισώνεται με την ταχύτητα του φωτός με συνέπεια τίποτα να μην μπορεί να διαφύγει από το αντικείμενο. Αυτό πρόκειται για μια εξήγηση με βάση της κλασική φυσική. Στην Γενική Θεωρία της Σχετικότητας|σχετικιστική περιγραφή αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο χώρος στρεβλώνεται σε τέτοιο βαθμό με αποτέλεσμα η μετατόπιση προς το ερυθρό να απειρίζεται και κανένα φωτόνιο να μη μπορεί να διαφύγει.
Στους πυρήνες γαλαξιών: Έχει διαπιστωθεί ότι στους περισσότερους γαλαξίες βρίσκεται μια γιγαντιαία μελανή οπή, με μάζα αρκετά εκατομμύρια Ηλιακές Μάζες. Η μελανή οπή αυτή δημιουργήθηκε παράλληλα με τη δημιουργία του γαλαξία.
Αρχέγονες Μελανές οπές: Δημιουργήθηκαν στα πρώτα στάδια της δημιουργιας του Σύμπαντος, έχουν απειροελάχιστη μάζα και διαστάσεις. Ακόμη δεν έχουν επιβεβαιωθεί παρατηρησιακά, αλλά παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Γενικά, η παρατήρηση μελανής οπής είναι μια δύσκολη υπόθεση.
